طرح های پایان باز برای خرید مجدد و اشتراک به طور مداوم در دسترس هستند و به طور کلی در مقایسه با سایر صندوق ها نقدشوندگی بیشتری دارند.
مرزبان ایرانی، مدیر ارشد سرمایه گذاری – درآمد ثابت در خانه صندوقی که بیش از 92 میلیارد روپیه هند (1.12 میلیارد دلار) ارزش را مدیریت می کند، گفت: «سرمایه گذاران ممکن است بیشتر وارد طرح های بی پایان شوند و هر زمان که فرصت مناسبی برای رزرو سود پیدا کنند، از آن خارج شوند. بدهی.
پیش از این، افراد بدون توجه به تغییرات نرخ بهره حداقل سه سال در صندوق‌ها سرمایه‌گذاری می‌کردند، اما اکنون در صورت کسب بازدهی مطلوب و فکر راه‌های سرمایه‌گذاری دیگر، می‌توانند سود خود را ثبت کنند.
هند هفته گذشته لایحه ای را برای مالیات بر سرمایه گذاری در صندوق های بدهی به عنوان سود سرمایه کوتاه مدت اصلاح کرد، اقدامی که می تواند سرمایه گذاران را از مزایای مالیاتی بلندمدت که باعث محبوبیت این سرمایه گذاری ها شده بود، محروم کند.
ایرانی انتظار کاهش عمده در جریان ورودی از آوریل را ندارد، اما تغییر در الگوی سرمایه‌گذاری را پیش‌بینی می‌کند، زیرا سرمایه‌گذاران ممکن است پرتفوی‌های فعال‌تر و همچنین نقدشونده‌تر را ترجیح دهند.
وی همچنین خاطرنشان کرد که سرمایه‌گذاران بزرگ همچنان بدهی صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک را بر سرمایه‌گذاری مستقیم ترجیح می‌دهند، به‌ویژه برای اوراق قرضه شرکتی. در زمان بازخرید سنگین، تنها صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک می‌توانند برای آنها خروجی فراهم کنند.» او افزود که اگر آنها مستقیماً سرمایه‌گذاری‌های اوراق قرضه را انتخاب کنند، ممکن است نقد کردن مبالغ بزرگ را چالش برانگیز بدانند و ممکن است سطوح مناسبی به دست نیاورند.
ایرانی همچنین گفت: سرمایه گذاران ممکن است اوراق قرضه دولتی و اسناد خزانه را انتخاب کنند در حالی که سرمایه گذاری در بدهی شرکت های غیربانکی و تامین مالی مسکن که نقدینگی کمتری دارند، کاهش می یابد.
ایرانی افزود: با نزدیک شدن به اوج نرخ بهره، سرمایه گذاران نیز همچنان طرح های بدهی را برای بهره مندی از افزایش سرمایه ترجیح می دهند.
(1 دلار = 82.1950 روپیه هند) (گزارش توسط Dharamraj Dhutia؛ ویرایش توسط Janane Venkatraman)
