این ماده با نامهایی مانند خاکستر مروارید، نمک تارتار و یا پتاس هم شناخته می‌گردد که هر دو رخ ناخالص کربنات پتاسیم هستند؛ این ناخالصی ها شامل کلرید سدیم و برخی فلزات سنگین مثل آهن و سرب هستند. بعضا دیگر از کاربردهای این ترکیب شامل تولید لعاب به جهت سفال، ساخت رنگدانه ها و جوهرهای چاپی، برنزه نمودن و پرداخت چرم، رنگرزی، شستشو و پرداخت پشم و به عنوان شار در آبکاری کربنات پتاسیم در جدول فلزات است. کربنات پتاسیم یک نمک سپید رنگ است که در آب محلول بوده و اکثر زمان ها به رخ یک جامد مرطوب ظاهر می شود که اصلی جذب رطوبت، آب می شود. تأثیر کربنات پتاسیم به عامل خاصیت سوز آور آن در شرایط محلول در آب تولید می شود که جذب آن به وسیله بافت های مرطوب در بدن نیز باعث پیدایش این چگالی کربنات پتاسیم موقعیت می شود. همین نمک معدنی جاذب رطوبت میباشد و وقتی در معرض هوا باشد، می تواند رطوبت آن را جذب کرده و به صورت محلول در بیاید. تمام نمک های کربنات در FDA میباشند که به طور کلی به تیتر لیست بی خطر در حیث گرفته می شوند. همین ادغام در برخی کشورها به میزان مشخص و معلوم و اصلی دستورالعمل های خاص به تیتر ماده پخت و پز استفاده می شود.بیشترین کاربرد K2CO3 در صابون سازی است زیرا ویژگیهای متفاوتی نسبت به صابون های سدیم دارند. پتاسیم کربنات طعم نمکی دارااست ، که در آب محلول می باشد و در حلال های آلی نظیر اتانول واتر و استون حل نمی شود. کربنات پتاسیم به تیتر یک ماده غذایی برای انسان بی خطر شناخته می شود و یک ماده طعم دهنده، مکمل غذایی و کنترل کننده اسیدیته طعام می باشد و هیچ مدرکی وجود ندارد که مصرف آن سبب سرطان میشود.