هیئت بورس و اوراق بهادار هند (Sebi) روز شنبه از برخی متولیان صندوق درخواست کرد تا نسبت مشتریان و غیرانتفاعی “پرخطر” در هر صندوق را به همراه درصد سرمایه گذاران مستقر در کشورهایی که بر اساس اقدام مالی انجام می دهند، بیابند. لیست خاکستری گروه ویژه (FATF) یا فهرست تلفیقی شورای امنیت سازمان ملل متحد (UNSC).
متولیان همچنین باید میزان “مراقبت لازم” را که توسط صندوق ها برای دریافت سرمایه گذاری از “افراد در معرض سیاسی” و سایر مشتریان حساس انجام می شود ارزیابی کنند.
FATF یک نهاد جهانی برای مبارزه با پولشویی است. فهرست شورای امنیت سازمان ملل افراد و نهادهایی را که مشمول تدابیر تحمیل شده توسط شورا هستند نام می برد.
ونکاتش پرابهو، مدیر و یکی از بنیانگذاران خدمات امانتداری MITCON Credentia، گفت: “صندوق های سرمایه گذاری جایگزین (AIF) در حال رشد هستند و از بسیاری از کشورها پول جذب می کنند. قابل درک است که تنظیم کننده فکر می کند AIF ها باید چک ها و تعادل های بیشتری را معرفی کنند.”
داستان های مورد علاقه خود را کشف کنید
بخش در حال گسترش
پرابهو از MITCON Credentia گفت: “امروز، AIF ها باید در واحد اطلاعات مالی-هند ثبت نام کنند، اما هیچ دستورالعمل گزارش دهی وجود ندارد. رگولاتور ممکن است به زودی الزامات گزارش دهی را با FIU-India بررسی کند.” Sebi می‌خواهد بداند که آیا صندوق‌ها اسناد لازم را از سرمایه‌گذاران جمع‌آوری می‌کنند و حوزه قضایی آنها را در حین ورود به آنها بررسی می‌کنند.» AIF اصطلاح نظارتی برای صندوق‌های تامینی PE، VC و صندوق‌های تامینی داخلی (همچنین به عنوان AIFهای دسته III شناخته می‌شود) است که تا حدی از اهرم مجاز هستند. .
برخلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری در بازارهای پیشرفته، که در آن بیشتر سرمایه‌گذاران شخصیتی نهادی دارند، AIFها در هند عمدتاً با سرمایه‌گذاران خرده‌فروش ثروتمند و فوق‌العاده ثروتمند ساخته می‌شوند. در بسیاری از صندوق ها، نیمی از پول از سرمایه گذاران خارج از کشور است. در حدود یک دهه گذشته، AIF ها در مجموع 4 میلیون کرور روپیه سرمایه گذاری کرده اند.
با توجه به رشد صنعت AIF و تاکید روزافزون بر قوانین ضد پولشویی (AML)، صلاحیت سرمایه گذاران اهمیت پیدا می کند. نهادهای متعلق به کشورهایی که در فهرست خاکستری FATF هستند، تحت نظارت بیشتری قرار دارند، زیرا این حوزه های قضایی سعی می کنند شکاف های موجود در رژیم AML خود را برطرف کنند.
قابلیت های مخاطره سازی
متولیان همچنین باید اطلاعاتی مانند درصد مشتریانی را که سبی یا هر سازمان دولتی دیگری علیه آنها حکم صادر کرده است، استخراج کنند. علاوه بر این، وجوه باید در صورت داشتن سرمایه‌گذار خارجی به عنوان مشتری و اینکه آیا مشتری خود را می‌شناسند (KYC) و رژیم‌های AML آنها مشمول حسابرسی هستند، باید به اشتراک بگذارند.
Richie Sancheti، بنیانگذار شرکت حقوقی Richie Sancheti Associates، گفت: «سبی به دنبال ارزیابی توانایی AIF ها برای درک و اجرای برنامه های AML است. “به نظر می رسد هدف درک مشخصات مبتنی بر ریسک سرمایه گذاران و مشتریانی است که توسط واسطه خدمات ارائه می کنند، و ارزیابی قابلیت های واسطه برای عملیات و واکنش به برنامه AML/CFT (مقابله با تامین مالی تروریسم).
طبقه‌بندی مشتری به‌عنوان پرخطر، متوسط یا کم به مجموعه‌ای از پارامترها بستگی دارد – موقعیت مکانی (همانطور که در آدرس دفتر ثبت شده یا آدرس مکاتبات ذکر شده است)، ماهیت فعالیت تجاری، گردش مالی تجاری، نحوه پرداخت برای معاملات یا غیر معمول. فعالیت حساب (که در صندوق های باز مانند AIF های دسته III مشهود است)، از جمله.
در اکتبر 2018، FATF یک دستورالعمل غیر الزام آور را برای شفاف سازی و توضیح چگونگی اعمال رویکرد مبتنی بر ریسک در فعالیت های خود مطابق با استانداردهای FATF منتشر کرد.
رگولاتور در ایمیلی به یکی از متولیان امر گفت: هیئت مدیره (سبی) در حال انجام ارزیابی ریسک با توجه به پولشویی، تامین مالی ترور و گسترش ریسک های تامین مالی در بازار اوراق بهادار است. “از شما درخواست می شود لیست AIF ها را ارائه دهید. علاوه بر این، از شما درخواست می شود که از این AIF ها بخواهید که داده ها را به هیئت مدیره ارسال کنند.”
قوانین مربوط به AIF ها – که می توانند پول را از سرمایه گذاران محلی و همچنین خارج از کشور بپذیرند، مشروط به سرمایه گذاری حداقل 1 کرور روپیه – توسط Sebi در سال گذشته تشدید شده است.
